Bezproblemowy eksport mleka: Praktyczne wskazówki

W tym artykule skoncentrujemy się na kluczowych aspektach związanych z eksportem produktów mleczarskich, w tym na dokumentacji pochodzenia, statusie upoważnionego eksportera czy też rodzajach Incoterms. 

Eksport produktów mleczarskich, choć otwiera drzwi do nowych rynków, może wiązać się z licznymi wyzwaniami formalnymi i logistycznymi. Klucz do sukcesu tkwi w prawidłowym przygotowaniu i znajomości przepisów celnych. Na bazie wskazówek z webinaru Katarzyny Chomczyk, ekspertki Agencji Celnej Terminus, poprowadzonego wspólnie z Polską Izbą Mleka przygotowaliśmy praktyczny poradnik, jak uniknąć problemów podczas eksportu mleka i produktów mleczarskich.

Dokumentacja i pochodzenie towaru

Dokumentowanie pochodzenia to kluczowy element procesu eksportu. Najczęściej stosowane dokumenty to:

• Deklaracja na fakturze –stosowana przy handlu z krajami, z którymi Unia Europejska ma podpisane umowy o wolnym handlu. Może zastępować świadectwo EUR.1 dla wartości towarów pochodzących do 6000 tys EUR taką deklarację na fakturze może wystawić ja każdy unijny eksporter, powyżej 6000 EUR eksporter musi posiadać status upoważnionego eksportera.
• Świadectwo EUR.1 – wymagane w przypadku wyższych wartości towarów, pod warunkiem, że kraj docelowy ma odpowiednie umowy z UE.- nie ma rozróżniania na wartość
• Świadectwo pochodzenia – dla krajów, z którymi UE nie ma umów o wolnym handlu, np. Białoruś.

Świadectwo przewozowe EUR.1

Świadectwo przewozowe, będące dowodem pochodzenia towarów, jest dokumentem, który musi zostać zweryfikowany i ostemplowany przez Urząd Celny. Procedura ta wymaga dostarczenia odpowiedniego druku do właściwego urzędu, co może być czasochłonne, szczególnie gdy zakład produkcyjny znajduje się daleko od oddziału celnego.

W przypadku braku fizycznej obecności w miejscu wydania dokumentu pojawiają się dodatkowe wyzwania. Aby świadectwo mogło zostać wydane, niezbędne jest wcześniejsze zgłoszenie celne i uzyskanie jego numeru. Bez tego proces może się znacząco wydłużyć, a formalności mogą wymagać dodatkowych kroków, takich jak dojazd do urzędu czy dostarczenie odpowiednich dowodów wywozu towaru.

Zanim jednak przystąpimy do wystawienia EUR.1, warto dokładnie zweryfikować, czy dany kraj kwalifikuje się do preferencji celnych wynikających z takich umów. Nie wszystkie państwa są objęte tym systemem. Na przykład w przypadku Białorusi nie ma możliwości wystawienia świadectwa EUR.1, ponieważ kraj ten nie posiada umowy handlowej z Unią Europejską. W takiej sytuacji można wystawić jedynie świadectwo pochodzenia niepreferencyjnego, które dokumentuje kraj pochodzenia towaru, lecz nie wiąże się z żadnymi korzyściami celnymi dla odbiorcy.

Deklaracja na fakturze

Deklaracja na fakturze stanowi wygodne rozwiązanie, które w wielu przypadkach zastępuje świadectwo EUR.1. Pomysł wprowadzenia tego uproszczenia pojawił się, aby ograniczyć nadmierną biurokrację i przyspieszyć wymianę danych w międzynarodowym łańcuchu dostaw. Wprowadzenie deklaracji na fakturze pozwala na bardziej elektroniczny, szybki i efektywny sposób potwierdzania pochodzenia towarów.

Deklaracja na fakturze może być stosowana w dwóch wariantach, w zależności od wartości towarów:

1. Dla towarów o wartości poniżej 6 tysięcy euro – deklarację na fakturze może wystawić każdy eksporter, bez konieczności uzyskania specjalnego upoważnienia.
2. Dla towarów o wartości powyżej 6 tysięcy euro – w tym przypadku konieczne jest posiadanie statusu upoważnionego eksportera. Status ten umożliwia wystawianie deklaracji na fakturze dla przesyłek o wyższej wartości bez potrzeby korzystania ze świadectwa EUR.1.

Warto rozważyć uzyskanie statusu upoważnionego eksportera, jeśli regularnie eksportujemy towary o wyższej wartości. Ułatwia to procedury, oszczędza czas i pozwala na bardziej efektywne zarządzanie dokumentacją eksportową.

Uzyskanie statusu upoważnionego eksportera

• Eksporter ubiegający się o ten status musi udokumentować, że jego produkty spełniają odpowiednie reguły pochodzenia.
• Wymagana jest dokładna dokumentacja, obejmująca:
  • Dowody zakupu surowców.
  • Dla innych działów taryfy celnej inne dokumenty według reguł pochodzenia dla danego kodu celnego i umowy o wolnym handlu
  • Deklaracje dostawców lub obliczenia potwierdzające preferencyjne pochodzenie towarów.
• Status upoważnionego eksportera uprawnia do składania deklaracji bez konieczności każdorazowego podpisywania dokumentów.

Miejsca uznane dla odpraw celnych

Miejsca uznane to lokalizacje, gdzie można dokonywać odprawy celnej bez konieczności przewożenia towarów do urzędu celnego. Są szczególnie przydatne w przypadku eksportu mleka i innych produktów spożywczych ze względu na oszczędność czasu – co jest priorytetem w przypadku takich produktów.

 Korzyści miejsc uznanych:

• Oszczędność czasu i kosztów transportu.
• Możliwość przeprowadzania odpraw w dogodnym miejscu, np. na terenie zakładu.
• Brak konieczności plombowania w wielu przypadkach, co upraszcza procedurę.

Aby założyć miejsce uznane, należy:

• Wyznaczyć konkretną strefę na terenie zakładu.
• Opisać sposoby zabezpieczeń, np. monitoring, oświetlenie.

Zachęcamy do występowania, jako właściciel, o własne miejsce uznane do celów wywozu. Dlaczego? Ponieważ posiadanie takiego miejsca daje pełną niezależność od konkretnej agencji celnej. Możecie Państwo swobodnie wybierać agencję celną, która będzie was reprezentować, albo samodzielnie dokonywać zgłoszeń wywozowych. Dysponując numerem swojego miejsca uznanego, to Wy decydujecie, kto i w jaki sposób będzie uczestniczył w procedurach wywozu.

Jeżeli natomiast agencja celna utworzy takie miejsce uznane, stajecie się Państwo w pewien sposób związani z tą agencją. Oczywiście, w Terminus służymy wsparciem przy składaniu wniosku.

Wybór odpowiednich warunków INCOTERMS

Warunki INCOTERMS określają podział odpowiedzialności i ryzyk między eksporterem a importerem. Najczęściej stosowane przy eksporcie mleka to:

• EXW (Ex Works) – Eksporter udostępnia towar w swoim zakładzie. Reszta formalności i kosztów spada na kupującego.
• FCA (Free Carrier) – Eksporter dostarcza towar do wskazanego miejsca. Eksporter ponosi odpowiedzialność za odprawę celną wywozową.

Więcej o INCOTERMS przeczytasz w tym artykule.

Bezproblemowy eksport mleka wymaga dokładnego przygotowania i znajomości przepisów. Poprawne dokumentowanie pochodzenia, optymalizacja odpraw celnych przez miejsca uznane, świadomy wybór warunków INCOTERMS mogą znacząco uprościć proces i otworzyć drzwi do nowych rynków. W razie pytań lub potrzeby wsparcia, zespół Agencji Celnej Terminus pozostaje do dyspozycji.

Pamiętajcie jednak, że